Sankt Moritz - Landeck

Op de hoogte waarop Sankt Moritz ligt (ongeveer 1800 meter) kun je niet anders verwachten dan dat de temperatuur ook in de zomer niet al te hoog is. Dat klopte want het was bij het vertrek in de jeugdherberg in Sankt Moritz niet meer dan 13 graden. De jeugdherberg waar overigens ook een fors aantal mensen logeerden die niet tot de categorie jeugd behoort (integendeel!) was prima georganiseerd met vriendelijke bediening aan de balie. De jeugdherberg was trouwens wel erg duur. Voor 22 drankjes lieten ze je vrolijk 90 Zwitserse Franken afrekenen (ongeveer 80 euro). Daar stond tegenover dat we een hele krat vol met gesmeerde boterhammen kregen die bestemd waren geweest voor jeugd maar die deze gesmeerde boterhammen met kaas niet lustten en dus maar hadden laten liggen. Tijdens het ontbijt werd de DOSA trofee uitgereikt aan Hans omdat hij ondanks zijn zware verzet toch de top heeft bereikt en dat was een zeer knappe prestatie. Om klokslag 09.00 uur gingen we van start na de gebruikelijke foto voor de jeugdherberg. Dit was de eerste keer dat we ook echt om 09.00 uur vertrokken. Vandaag was de trip 129 kilometer lang en het zou volgens “bartjes” een makkie moeten zijn. Dat was ook zo. Na de buitengewoon inspannende dag van gisteren met de passage van de Majolapas dik en dubbel verdiend. Het ging behoorlijk omlaag, maar onze navigator Ben besloot niet de fietspad te volgen maar een alternatief. Dit was zeer leuk bedacht maar het bospad met stenen, keien en kiezels was wel heeeeeeeeeeeeel erg lang. Maar voor Ben was dit gesneden koek omdat hij in zijn jeugd ook aan een bospad woonde. Naast al deze obstakels ging de bospad ook nog zeer steil omhoog en dat viel niet mee na de dag van gisteren, de beentjes liepen al snel vol. Het positieve was dat we prachtige vergezichten hebben gezien. We dachten de eerste 60 kilometer tot aan de eerste pauze plaats effe snel af te leggen maar dat viel dus tegen rond twaalf uur waren we in pauze plaats Scuola. Daar hebben de renners op hun dooie gemak fruit dat was ingeslagen en natuurlijk de gesmeerde boterhammen van de jeugdherberg soldaat gemaakt. En daarna ging het verder naar beneden met zo nu en dan een klimmetje. Ondanks de dreigende wolken waaruit een paar druppeltjes vielen hebben we vandaag prachtig weer gehad (je krijgt toch wat je verdient!). Bij de tweede pauze plaats (Tösens) na ongeveer 100 kilometer met een fotosessie voor de plaatselijke kerk en ook hier hebben we kaarsjes aangestoken. Na de reparatie van het achterwiel van Ko, die een van de keien niet heeft kunnen ontwijken, hebben we onze weg vervolgt door het prachtige Oostenrijkse landschap. Om 16.05 waren de deelnemers dus snel en redelijk vroeg in Landeck. We logeren in een familiepension, met nette kamers (wel met meer dan 2 man op een kamer). We hebben een heerlijk pilsje gedronken in de tuin en na het douchen, omkleden en de was (behalve Ko van Loon) is de meute klaar om in een restaurant vlakbij het pension de lang verwachtte “riesenschnitzels” te gaan eten (vooral Hans, Jorg en Piet na al ons Italiaanse eten!). Iedereen weer blij. Morgen de etappe naar Bregenz we moeten weer over de 1800 meter heen en ivm de wedstrijd van het Nederlans elftal vertrekken we een uur eerder dus om 08.00 uur.