Calolziocorte - Sankt Moritz

Met het ontbijt werd de beroemde beker weer uit gerijkt aan Tiny want die had met de rek oefeningen bepaalde krik oefeningen uit gevoerd die lach wekkend over kwamen. Vandaag een zware rit van Calolziocorte naar Sankt Moritz. Toch 136 kilometer met een aantal behoorlijk moeilijke klimmen, waaronder een pas van 1815 meter hoog (20 kilometer voor Sankt Moritz). Er is ongeveer 2600 meter geklommen. Het hoogteverschil was oa 200 naar 1815 meter. Het weer was enigszins bewolkt maar we kregen een behoorlijke bui over ons heen met de start die anderhalf uur duurde. De temperatuur was redelijk mits beneden de 800 meter. Daarboven werd het kouder en kouder. In Sankt Moritz op ongeveer 1800 meter hoogte is het 12 graden. Welke maf gaat zijn dure geld uitgeven in een plaats waar het in de zomer 12 graden is. Harry en Tony hadden vooraf al in het plaatsje Calolziocorte inkopen gedaan. Onderweg bleek dat er te weinig bananen waren (het lijken net apen, die gasten op de fiets). Op de eerste pauzeplaats (na 43 kilometer) daar hadden wij onze plas pauze waar de begeleiders meer dan voldoende tijd voor ons namen. Zodoende is Tony bananen en ook cola gaan kopen in het prachtig aan het Como-meer gelegen plaatsje Bellano. De bananen waren meteen al weer op en ook de broodjes gingen er razendsnel doorheen na een aantal stevige klimmen. Er volgde een redelijk vlak stuk, maar er zaten ook behoorlijke tunnels in waar Ton heel zijn licht instalatie verloor want namelijk hebben wij ons eigen licht bij in die donkere tunnels, eentje met voorlicht en de andere met achterlicht die achter fiets. Tot aan de volgende pauzeplaats in San Cassiono na ongeveer 90 kilometer. Een pan met erwtensoep van 3 liter was helemaal op na de pauze. De begeleiders wisten niet dat wij na het eten van erwtensoep veel scheten moeten laten.(Dus we zaten weer in de wind met stank). Er volgde een hele zware klim naar de Malojapas die op 1815 meter hoogte ligt. Deze pas ligt op ongeveer 20 kilometer van Sankt Moritz. De wielrenners gingen geweldig goed omhoog. Ondanks dat er stukken van meer dan 20% tussen zaten. Op de helft van de klim was een drankpauze ingelast. Het werd kouder en kouder als gevolg van de al bereikte hoogte. Desondanks werd er behoorlijk getranspireerd. Het was zeer zeer zeer zwaar voor iedereen. Wij nemen ons petje af voor Hans Bekkers ( Te groot verzet erop) fietsen maker zijn schuld had geen andere tandwielen meer. Maar hij kwam toch redelijk naar boven. De andere renners kwamen allemaal met een bezweet lijf boven. Maar het uitzicht is schitterend want we zien de bergen met besneeuwde toppen. Een geweldige meevaller was dat na het bereiken van de Malojapas de volgende 20 kilometer redelijk vlak waren. De meesten hadden er op gerekend dat er nog 20 kilometer klimmen was maar gelukkig was het de laatste stuk dalen . Aangekomen in de jeugdherberg in Sankt Moritz waar we logeren was een douche welverdiend. Het avondeten in de jeugdherberg was heel redelijk te noemen. Om 22.00 uur is het sluiten in de jeugdherberg. Daarom zijn er nog vlug flink wat (hele dure) pilsjes en colaatjes ingeslagen. Een prachtige maar zware dag ligt achter ons. Morgen zitten we in Oostenrijk.